‘MEHDİ’ kelimesinin mânâsı nedir?

‘MEHDİ’ kelimesinin mânâsı nedir?



Mehdi kelimesi, kendisi en üst seviye hidayete ermiş olup, hidayet eden mânâsına gelmektedir.
Hidayet etmek de; hidayete erdiren ve hidayete ermeye vesile olan
olarak ikiye ayrılır. Bu hidayetçilerden devrin imamları hidayete
erdiren ve irşad makamının sahibi kâmil mürşidler de hidayete ermeye
vesiledirler ve onlara aynı zamanda mehdiler de denir.

Allahû Tealâ, bütün devirlerde ve kavimlerde hidayetçilerini vazifeli kılar. Rad Suresinin 7. âyetinde buyurulur ki:

13/RAD-7:innemâ ente munzirun ve li kulli kavmin hâd(hâdîn).

Sen, sadece bir uyarıcısın ve BÜTÜN KAVİMLER İÇİN HİDAYETÇİ VARDIR (zamanın her parçasında ve bütün kavimlerde).

ve li kulli kavmin : ve bütün kavim(ler) için (vardır)

hâdin : hidayet eden kimse (hidayetçi)

BU HİDAYETÇİ MEHDİLER, KUR’ÂN-I KERÎM’DE: “MUHTEDÛN” OLARAK GEÇER:

36/YÂSÎN-21: İttebiû men lâ yes’elukum ecren ve hum muhtedûn (muhtedûne).

(Tebliğlerine karşılık) sizden ücret istemeyen (bu) kişilere tâbî olun. Ve onlar, mehdilerdir (hidayete ermiş ve hidayete erdirenlerdir).

Rad Suresinin 7. âyetindeki bu hidayetçiler, eğer Maide Suresinin 35.
âyetine göre irşad makamının sahibi kâmil mürşidler ise, onlar hidayete
vesile olanlardır. Ve eğer bu hidayetçiler, Secde Suresinin 24. âyetine
göre o devirdeki bütün irşad makamının sahibi kâmil mürşidlerin içinden
seçilmiş ve Allah’ın kendisini tasarrufu altına aldığı bir devrin imamı
ise, onlar hidayete erdirendir.

Hidayete erdiren, Allah’a ulaştıran devrin imamları da bir hidayetçidir:

32/SECDE-24: Ve cealnâ minhum eimmeten yehdûne bi emrinâ lemmâ saberû ve kânû bi âyâtinâ yûkınûn(yûkınûne).

ONLARDAN(insanlardan)İMAMLAR (mürşidler) KILDIK, EMRİMİZLE İNSANLARI
HİDAYETE ERDİRSİNLER (Allah’a insanların ruhlarını ulaştırsınlar) DİYE,
sabırlarından dolayı ve âyetlerimize (Allah’ın âyetlerine) yakîn hasıl
ettikleri için.

Hidayete ermeye, Allah’a ulaşmaya vesile olan kâmil mürşidler de bir hidayetçidir:

5/MAİDE-35:Yâ eyyuhellezîne âmenûttekûllâhe vebtegû ileyhil vesîlete ve câhidû fî sebîlihi leallekum tuflihûn(tuflihûne).

Ey âmenû olanlar (Allah’a ulaşmayı, teslim olmayı dileyenler)! Allah’a karşı takva sahibi olun VE O’NA ULAŞTIRACAK VESİLEYİ İSTEYİN. Ve O’nun yolunda cihad edin. Umulur ki siz, felâha erersiniz.

Fakat her ne kadar her devirde hidayet eden mehdiler, hidayetçiler
gelse de, ahir zamanda gelecek olan Mehdi (A.S), Allah tarafından
seçilmiş, özel bir kişiliğe sahiptir. Kendisi ahir zamanda unutulan
hidayeti yeniden hayata getireceği için Peygamber Efendimiz (S.A.V)
O’nu, “Hz. Mehdi (A.S)” ünvanıyla müjdelemiştir.

Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V) Efendimiz’in Hadîs-i Şerif’lerinde
müjdelediği ve büyük bir ünvana sahip olan Mehdi (A.S), Peygamber
Efendimiz (S.A.V)’i vekâleten vazifeli bir devrin imamı yani devrin
halifesi ve ahir zamanın kurtarıcısı olarak Allah tarafından
seçilmiştir. Hadîs-i Şerif’de buyurulur ki:

4084) “… „Siz o geleni görünce kar üstünde emeklemek suretiyle de olsa (gidip) ONA BEY’AT EDİNİZ. ÇÜNKÜ O, ALLAH’IN HALİFESİ MEHDİ’DİR. Sünen-i İbni Mâce Tercemesi ve Şerhi, Kahraman Yayınları: 10/348. hadîs no: 4084)

Said-i Nursî Hazretlerinin Emirdağ Lahikasında da, Peygamber
Efendimiz (S.A.V)’in 14 asır önce Hadîs-i Şerif’lerinde müjdelediği ve
ahir zamanda beklenen ve zamanının halifesi yani hidayete erdiren bir
devrin imamı olan Mehdi (A.S)’ı “AHİR ZAMANIN BÜYÜK MEHDİ’si” olarak tanıtmış ve O’nun üç büyük vazifesinin olduğunu söyleyerek O’nu diğer mehdilerden ayırmıştır:

Gerçi her asırda hidayet edici, bir nevi Mehdi ve müceddid geliyor ve gelmiş. Fakat herbiri, üç vazifelerden birisini bir cihette yapması itibarıyla, AHİR ZAMANIN BÜYÜK MEHDİ unvanını almamışlar. (Emirdağ Lâhîkası / Hüve Nuktesi 232)