KAF SURESI

KAF

Bismillâhirrahmânirrahîm
Kâf.
Mecîd (şerefli) Kur'ân'a andolsun.

Hayır, kendilerinden bir nezirin onlara
gelmesine şaşırdılar. Bunun üzerine kâfirler: “Bu şaşılacak bir şey.”
dediler.

“Biz öldüğümüz ve toprak olduğumuz zaman mı (yeniden
diriltileceğiz)?” İşte bu, uzak (gerçekleşmesi mümkün olmayan) bir
dönüştür.

Arzın (toprağın) onlardan neleri eksilteceğini biz
biliyorduk. Ve katımızda (illiyyine ve siccîne yerleştirilen bütün zamanlardaki
bütün olayları) muhafaza eden bir kitap vardır.

Hayır (öyle değil), onlar kendilerine hak gelince
onu yalanladılar. Bu durumda onlar, karışık bir emr (problem) içindeler.

Öyleyse üzerlerindeki
semayı nasıl bina ettiğimize ve onu nasıl süslediğimize bakmıyorlar mı? Ve onun
hiçbir çatlağı yoktur.

Ve arz; onu döşedik, yaydık ve
oraya sağlam dağlar attık (yerleştirdik). Ve orada her çeşit bitkiden güzel
çiftler yetiştirdik.

Münib olan (Allah'a yönelen: Allah'a ulaşmayı
dileyen) bütün kullarına basiret olsun (onların kalp gözleri açılsın) ve (çok)
zikretsinler (daimî zikre ulaşsınlar) diye.

Ve gökten mübarek (bereketli) su
(yağmur) indirdik. Böylece onunla bahçeler ve hasat edilen hububat
yetiştirdik.

Ve üst üste kümelenmiş tomurcukları olan uzun hurma
ağaçları (yetiştirdik).

Kullar için rızık olsun diye. Ve onunla
ölü beldeye hayat verdik. (Ölümden sonra topraktan) Çıkış (diriliş), işte bunun
gibidir.

Onlardan evvel Hz. Nuh'un kavmi, Ress'in halkı ve
Semûd halkı da (resûllerini) yalanladı.

Ve
Ad (kavmi), Firavun ve Lut (A.S)'ın kardeşleri de.

Ve Eyke halkı ve Tubb kavmi, hepsi
resûllerini yalanladı. Böylece vaadim (cezam) hak oldu (Allah'ın vaadi yerine
geldi).

Yoksa Biz, ilk yaratışta aciz miydik?
Hayır (öyle değil), onlar (ölümden sonra) yeniden yaratılıştan şüphe
içindeler.

Ve andolsun ki insanı Biz yarattık. Ve nefsinin ona
ne vesveseler vereceğini biliriz. Ve Biz, ona şah damarından daha
yakınız.

O zaman, sağda ve solda oturan iki telâkki edici
(tesbit edici melek), (amelleri) tespit ederler.

Bir söz söylenmez ki, onun yanında hazır
gözetleyiciler (tarafından tespit edilmiş) olmasın.

Ve ölüm sarhoşluğu hak ile geldi. İşte senin
ondan kaçtığın şey budur.

Ve sur'a üflendi. İşte bu vaîd (ikaz)
günüdür.

Ve bütün nefsler beraberinde bir saik (hayat
filmini çeken) ve bir şahit ile gelir.

(Allahû Teâla buyurur): “Andolsun
ki sen bundan gaflet içindeydin. İşte senden perdeni kaldırdık. Artık bugün
senin görüşün keskindir.”

Ve onun yakınında olan (melek): “İşte bu
(hayat filmi), benim yanımda hazır olan şeydir.” der.

“Bütün inatçı kâfirleri cehenneme atın!”

“Hayra mani olan, haddi aşan, şüphe eden …”

“O, Allah ile beraber başka ilâh edindi. Öyleyse
ikiniz onu şiddetli azabın içine atın!”

Onun yakını: “Rabbimiz onu ben azdırmadım, fakat o
uzak bir dalalet içindeydi.” der.

(Allahû Teâla): “Huzurumda kavga etmeyin. Size daha
önce vaadimi (cezamı) bildirmiştim.” der.

“Katımda söz değiştirilmez. Ve Ben, kullarıma
zulmedici değilim.”

O gün cehenneme: “Doldun mu?” deriz. Ve o: “Daha
fazlası var mı?” der.

Ve cennet, takva sahipleri için uzak olmayarak
yaklaştırıldı.

İşte size vaadolunan şey budur (cennettir).
Bütün evvab (ruhu Allah'a ulaşarak sığınmış), ve hafîz olanlar (başlarının
üzerine devrin imamının ruhu ulaşmış olanlar) için.

Gaybda Rahmân'a huşu duyanlar ve münib (Allah'a
ulaşmayı dileyen) bir kalple (Allah'ın huzuruna) gelenler (için).

Oraya selâmla (selametle) girin. İşte bu
ebediyyet (sonsuzluk) günüdür.

Onlar için orada diledikleri herşey vardır. Ve
katımızda daha fazlası vardır.

Ve onlardan
önce, yakıp yıkmak ve şiddet bakımından, onlardan daha kuvvetli nice nesilleri
helâk ettik. Oysaki beldelerde (helâk olmaktan kurtulmak için) gezip dolaştılar,
yer araştırdılar. Kaçıp kurtulacak bir yer var mı ki ?

Muhakkak ki bunda kalpleri olan ve
ilka edilenleri işitebilen ve (kalp gözleri ile Allah'a) şahit olan kişiler için
mutlaka ibret vardır.

Ve
andolsun ki, gökleri ve yeri ve ikisinin arasındakileri altı günde yarattık. Ve
Bize (hiç)bir yorgunluk dokunmadı.

Öyleyse (artık)
onların söyledikleri şeylere sabret. Ve Rabbini, güneşin doğuşundan evvel ve
batışından evvel, hamd ile tesbih et (zikret).

Ve artık gecenin bir kısmında ve secdelerin
arkasından O'nu tesbih et.

Ve münadinin yakın bir yerden seslendiği gün
ona kulak ver.

O gün hak olan sayhayı işitirler. İşte bu (ölümden
sonra topraktan), çıkış günüdür.

Muhakkak ki Biz; Biz diriltiriz ve Biz öldürürüz. Ve
dönüş Bize'dir.

O gün arz (toprak) yarılıp onlardan hızla
ayrılır (onlar topraktan çıkarak yükselirler). İşte bu haşr (topraktan çıkararak
insanları Mahşer Meydanı'nda toplamak), Bizim için kolaydır.

Onların ne
söylediklerini, en iyi Biz biliriz. Ve sen onların üzerine, cabbar (zorlayıcı)
değilsin. Öyleyse Benim vaadimden (vaadettiğim cezadan, azaptan) korkanları
Kur'ân ile ikaz et.